رژیم غذایی بحث برانگیز ویکتوریا بکهام
تاریخ انتشار: ۱۵ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۴۲۲۲۰۱
در ماه فوریه، دیوید در مصاحبه ای درباره عادات غذایی همسرش صحبت کرد. این ورزشکار ۴۶ ساله در گفتگو با سرآشپز روتی راجرز گفت: «من در مورد غذا کاملاً احساساتی می شوم. وقتی یک چیز عالی می خورم، می خواهم همه آن را امتحان کنند. متأسفانه من با کسی ازدواج کرده ام که در ۲۵ سال گذشته یک نوع غذا را خورده است. از زمانی که ویکتوریا را می شناسم، او فقط ماهی کبابی و سبزیجات بخارپز می خورد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در مصاحبه ای ویکتوریا بکهام درباره رژیم غذایی خود گفت: «منظور او این بود که هرگز کسی را ندیده است که در نحوه غذا خوردن نظم بیشتری داشته باشد.» به گفته ویکتوریا بکهام، او چربی های سالم زیادی مانند ماهی، آووکادو و آجیل می خورد. ویکتوریا ادامه داد: «من در هر کاری که انجام میدهم بسیار افراطی هستم؛ از خوردن گرفته تا ورزش کردن» او همچنین گفت که برنامه ورزشی او شامل پیلاتس، دویدن در سربالایی روی تردمیل و کار با وزنه سنگین است.
به گفته دیوید، همسرش تنها یک بار از وعده غذایی ترجیحی خود تخطی کرده که در خاطرش باقی مانده است. او به یاد می آورد: «تنها باری که او احتمالاً چیزی را که در بشقاب من بوده امتحان کرد، در واقع زمانی بود که هارپر را باردار بود و این شگفت انگیزترین اتفاق بود. آن شب یکی از شب های مورد علاقه من بود. نمی توانم به یاد بیاورم که غذا دقیقا چه بود، اما می دانم که او از آن زمان دیگر آن غذا را نخورده است.»
این زوج اولین بار در سال ۱۹۹۷ با یکدیگر ملاقات کردند، زمانی که دیوید برای منچستریونایتد بازی می کرد و ویکتوریا یکی از اعضای گروه موسیقی اسپایس گرلز بود. آنها در سال ۱۹۹۹ ازدواج کردند و چهار فرزند دارند.
منبع: روزیاتو
تماشاخانه ببینید| مسابقه سرعت با ماشین چمنزنی/ اینجا خبری از فراری و مکلارن نیست ببینید| لحظه سقوط تابلوی تبلیغات روی سر رهگذری در تهران فیلم های دیگرمنبع: عصر ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۴۲۲۲۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا رژیم غذایی ناسالم باعث سرطان میشود؟
ایتنا - محققان دانشگاه ملی سنگاپور موفق شدند مکانیسمی را شناسایی کنند که ممکن است توضیح دهد چرا یک رژیم غذایی نامناسب خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد.
ارتباط بین تغذیه ضعیف و بیماری هایی مانند چاقی، بیماری قلبی و دیابت نوع ۲ از قبل ثابت شده بود، اما آنچه رژیم غذایی را به سرطان مرتبط می کند، تا حد زیادی ناشناخته مانده بود.
در این تحقیق جدید که نتایج آن در مجله Cell منتشر شده، محققان دریافتند که ماده ای به نام متیل گلیوکسال، که از تجزیه گلوکز برای آزادسازی انرژی تولید می شود، می تواند ژن هایی را که از سرطان محافظت می کنند، مهار کند.
آنها می گویند که یک رژیم غذایی نامناسب منجر به تولید سطوح بالاتری از متیل گلیوکسال می شود که این امر احتمال ابتلا به سرطان را افزایش می دهد.
متیل گلیوکسال یک مولکول کوچک واکنش پذیر است که می تواند عملکرد سلولی را مختل کند. این مطالعه نشان می دهد که اگر بیش از حد تولید شود، می تواند به DNA آسیب برساند.
رژیم های غذایی سرشار از مواد غذایی ناسالم فرآوری شده، گوشت قرمز، قندهای اضافه شده و غلات تصفیه شده، ممکن است به دلیل اختلال متابولیسم در بدن منجر به افزایش سطح متیل گلیوکسال شود. این امر خطر ابتلا به چاقی، بیماری های قلبی عروقی، دیابت و سرطان را افزایش می دهد.
از طرف دیگر، یک رژیم غذایی متعادل و سرشار از فیبر و سبزیجات تولید متیل گلیوکسال را کاهش می دهد و به سلامت متابولیسم، میکروبیوم و سلامت کلی بدن کمک می کند.
محققان می گویند رژیم مدیترانهای میتواند سطوح متیل گلیوکسال را پایین نگه دارد.
این یافته ها حاکی از آن است که انتخابهای غذایی سالم و اجتناب از مصرف بیش از حد مواد غذایی فرآوریشده، گوشت قرمز و شکر می تواند از طریق کاهش تولید متیل گلیوکسال، خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهد.
محققان امیدوارند این کشف بتواند به درک بهتر ارتباط بین رژیم غذایی و سرطان کمک کند و زمینه را برای راهکارهای پیشگیرانه جدید در آینده فراهم آورد.